Od bramy, po całej Kaplicy prowadzą niezwykłe, rozległe i liczne alejki składające się w większości z białej kostki brukowej. W części głównej ich szerokość sięga nawet osiem metrów, co pozwala na zmniejszenie tłoku przy tylu osobach o rozłożystych skrzydlach. Warto też zauważyć, że wielu preferuje drogę powietrzną, przelatując z miejsca na miejsce, ukazując wszystkim swoje majestatyczne, białe skrzydła. Nad ziemią unoszą się tajemnicze kule w postaci pierza ze skrzydeł, które po zmroku oświetlają to miejsce. Tak, w Kaplicy Aniołów również panuje cykl dnia i nocy. W niektórych miejscach kostka brukowa jest ułożona na kształt wielokąta lub koła, tworząc pewien rodzaj placu, co to na nich często dochodzi do pogaduszek między kastą aniołów. Placów takich jest łącznie pięć: jeden przed bramą główną na południu połączony z placami na wschodzie, zachodzie i centrum, a te zaś połączone są nie dość, że między sobą, to również i z placem północnym. Nad każdym z tych miejsc unosi się anioł, który po tym zaczyna kursować wzdłuż głównych alei, wyraźnie wykonując patrol.