Jest to forteca... unosząca się w powietrzu. Tak, dobrze usłyszeliście - unosząca się w powietrzu. Za sprawą Syndry, to wspaniałe dzieło Ioniańskiej architektury unosi się teraz około stu, jak nie dwustu metrów nad ziemią. Ze stałego gruntu jednak ciężko jest stwierdzić, jak wysoko się znajduje. Poza tym - ciężko jest ją zauważyć ze względu na to, że zawsze zmienia miejsce. Mogą tutaj trafić tylko i wyłącznie osoby przez nią zaproszone, ewentualnie osoby, które mogą latać ze względu no... na to, że forteca lata.
Sam wygląd tego wszystkiego jest niezwykły, jak zostało wspomniane. Jest to ogromny, wyrwany z ziemi kawał gruntu, z dołu widać kamienie pokryte miejscami piaskiem. U góry zaś, poza fortecą widać ładny ogród wypełniony najwspanialszymi odmianami kwiatów rosnących na Ionii. Wśród tych roślin oczywiście są odstępy na kamienne, a także trawiaste ścieżki umożliwiające poruszanie się po tych ziemiach. W centrum ogrodu znajduje się ładna, stylizowana na azjatycką altanka. Jest oświetlana przez zdobiony lampion zwisający z góry, a prowadzi do niego kamienna ścieżka, w której widać jedynie część kamieni. Od altanki ciągnie się po ukosie do siedziby Syndry, trzypiętrowym budynku, w większości zbudowanym z drewna. Tak, jak altana jest stylizowany na nasz azjatycki styl i zawiera się tam wszystko - jakaś kuchnia, dwie sypialnie, gdzie w jednej znajdują się dwa łóżka - pozostałość po opiekunach Syndry - niewielka sala treningowa. Cały ten przybytek otoczony jest kamiennym murem z lekko spadzistym, niewielkim daszkiem z czerwonych dachówek, do tego z jednej strony znajdowała się niewielka brama. To wszystko jest na użytek jednej osoby... i teraz człowiek łapie się za głowę i myśli: czy ona nie czuje się tutaj samotnie?